De afgelopen weken werd de framing en verdeeldheid opgevoerd tussen ons als mensen. Vooral in je eigen omgeving werden de verschillende denkwijzes nu direct zichtbaar gemaakt doordat we geconfronteerd werden met uitsluiting middels de bekende pas/code. Wie een weloverwogen keuze heeft gemaakt om niet voor deze code te kiezen was niet langer welkom op een feestje, een koffietafel na een uitvaart, theaterbezoek of restaurant.
Waar is het Samen gebleven? We maken toch geen verschil? Daar staan we toch met zijn allen voor? IEDEREEN is gelijk en geen discriminatie toch?
Is wat er nu gebeurt oké en blijf je weg kijken zolang jij maar je ding kunt blijven doen?
Is dit de toekomst die je wil voor je kinderen en kleinkinderen?
Waar is de verbinding met ons HART gebleven?
De feiten zijn al lang niet meer belangrijk en lijken wel vergeten. Van gezondheid en gezond verstand zijn we overgestapt naar het framen en uitsluiten van mensen.
Nou voor mij is dit vooral niet oké en daarom werd ik afgelopen week ziek. Draadjes, verbindingen en patronen die er nog zijn vanuit het oude systeem worden nu blijkbaar los gemaakt en via mijn lichaam losgelaten.
In je kracht gaan staan, hoe moeilijk dat nu misschien ook lijkt, is nodig. Accepteer je frustraties, je moedeloosheid, je boosheid, het niet gezien worden en je verdriet, het helpt je om te kunnen gaan zien wie jij werkelijk bent. Jij mag, geoorloofd, jouw Licht laten schijnen. Weet dat we in het donker altijd zoeken naar het Licht 💖
Laten we Samen zorgen voor dat LICHT en laten we gevonden kunnen worden.
