Glastonbury/ Avalon.
Een plek die me al een hele poos riep. Zoekend naar een reis daarnaartoe kwam ik iets tegen, dit resoneerde totaal niet…
Toen dit verlangen maar weer even opzij omdat het niet goed voelde. Na een tijdje kwam het verlangen heeeel sterk terug. Weer zoeken. Ik kwam weer op dezelfde site.. nu voelde het goed. Dus: Boeken en gaan! In de maanden daar naartoe had ik er wel zin in, maar enorme weerstand op de groep en andere factoren.
De dag voor de reis was ik emotioneel en had ik een enorm onstabiele dag. Mijn zin in deze trip was weg. De nacht voor de reis niet geslapen en dus enorm vermoeid en met enigsinds wat lood in de schoenen vrijdag toch het vliegtuig in.
En men! Wat is dit een FANTASTISCH weekend geweest. 1 voor in de boeken. Het is niet in woorden te omschrijven en dat ga ik dus ook niet proberen. Maar de verbinding, vrijheid, speelsheid, humor, emotionele stukken, gewoon alles was zo bijzonder en zo kloppend, passend, resonerend dat het gewoon eng is. De tor die me geraakt heeft op elk emotioneel vlak. Maar ook het gevoel van thuiskomen, overgave. De diepgaande gesprekken met de groep maar ook met mensen die ik niet persoonlijk kende. Uit mn bubbel buiten mijn comfortzone om. De elementen combineren en met die energie weer lekker opnemen in mijn systeem.
Ik heb echt genoten en mezelf enorm zien groeien op vele fronten. Niets gebeurt voor niks. En dit alles heeft voor mij precies zo moeten zijn.
Dankbaar voor deze bijzondere reis. Die morgen nog heeel even kort vervolg wordt in Avalon zelf. Maar thuis absoluut nog lang nagenieten.
Nicole
